- baş
- baş s1) (kafa) Kopf m; (ser) Haupt m\baş döndürücü Schwindel erregend\baş göstermek sich zeigen; (ortaya çıkmak) auftretenbirini \baş göz etmek (fam) jdn unter die Haube bringen\baş kaldırmak sich auflehnen (-e gegen), revoltieren (-e gegen); (isyan etmek) rebellieren (-e gegen)\başım dönüyor mir ist schwindeligbirinin \başına bir hâl gelmek jdm stößt etw zubir şeyden \başını alamamak sich vor etw nicht retten könnenbirinin \başını bağlamak (fam) jdn unter die Haube bringen\başını sokacak bir yeri olmak (fig) o (fam) ein Dach über dem Kopf haben\başını taştan taşa çarpmak (fig) (etw) bitter bereuenişi \başından aşkın olmak (fig) o (fam) bis über beide Ohren in Arbeit stecken2) (topluluğu yöneten kimse) Oberhaupt mbir devletin \başı der Oberhaupt eines Staates3) (başlangıç) Anfang m, Beginn m\başından beri/itibaren von Anfang an\başından sonuna kadar von Anfang bis Ende\baştan von Anfang an\baştan \başa von Anfang bis Endegelecek haftanın \başında Anfang nächster Wochemayıs \başında Anfang Maiyılın \başında am Anfang des Jahres4) anat (meme \başşı) Warze f5) naut Bug mgeminin \başı bocaya/orsaya kaçıyor der Bug des Schiffes dreht nach Lee/Luv6) (\başbakan) Präsident(in) m(f); (\başhekim) Chef m; (\başmakale) Leit-; (\başmüfettiş) Ober-; (\başsavcı) Ober-, General-; (\başrol) Haupt-7) (unpers)bir şeye \baş almak für etw Zeit findenbir kimseyle/şeyle \baş edebilmek (fam) mit jdm/etw fertig werdenbir kimseyle/şeyle \başa çıkmak mit jdm/etw fertig werden\başı belaya girmek (fam) in Teufels Küche kommen\başı dara düşmek in Not geraten\başımla beraber! (seve seve) gern(e) !; (memnuniyetle) mit Vergnügen!\başın sağ olsun! mein aufrichtiges Beileid!birinin \başına binmek [o çıkmak] (fig) o (fam), jdm aufs Dach steigenbirinin \başına bir şey gelmek jdm etw passierenbirinin \başını belaya sokmak (fam) jdn in Teufels Küche bringendün \başıma bir şey geldi gestern ist mir etw passiert
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.